สงสารแม่

เรื่องเสียว สงสารแม่

ใจ๋หนุ่มวัย 17 ลูกชายคนเดียวในครอบครัวที่มีฐานะ ตั้งแต่เล็กครอบครัวเขาอยู่บ้านเดียวกับปู่กับย่าและญาติบ้านเดียวกัน ส่วนใหญ่ปู่กับย่าจะเป็นคนดูแลเขาเพราะพ่อแม่ยุ่งแต่กับงาน และออกสังคม ตอนใจ๋อายุ 14 พ่อ สยุมภูของเขาเกิดอุบัติเหตุถึงกับต้องนั่งรถเข็นจึงต้องทำใจ แต่ด้วยฐานะพ่อแม่เขาดีมากจึงซื้อบ้านชั้นเดียวแยกออกจากบ้านปู่ย่า ในหมู่บ้านเดียวกันเพราะสะดวกสำหรับพ่อที่ต้องนั่งรถเข็นเข้าออก พ่อเขาไม่จำเป็นต้องไปทำงานนอกบ้านอาศัยทำผ่านคอมฯก็มีรายได้มากเหลือพอ ส่วนแม่เขาทำงานนอกบ้าน ใจ๋ยังไปมาหาสู่บ้านปู่ย่าเล่นกับญาติๆประจำทุกวัน แม่เอาสาวหม้ายผัวตายวัยกลางคนหน้าตารูปร่างดีชื่อ อันยา วัย 30 กลางๆ มาอยู่ด้วยช่วยดูแลพ่อ อันยา เป็นคนบ้านเดียวกับแม่ จะว่าไปก็เป็นญาติห่างๆ เขาเลยเรียกเธอว่า น้ายา เธอมีลูกชายวัย 14 มาอยู่ด้วยชื่อแป๊ะ แป๊ะเป็นเด็กเรียบร้อยเงียบๆ ขยัน ใจ๋และทุกคนชอบเขา พ่อของใจ๋จึงส่งให้เรียน บ้านใจ๋ถึงจะชั้นเดียวก็มีหลายห้อง แป๊ะจึงมีห้องส่วนตัวใหญ่พอควร

พ่อของใจ๋นั่งรถเข็นได้ 3 ปีแล้วยังมีคนเอางานมาให้พ่อทำไม่ขาดสาย รายได้ไม่ขัดสน บางเดือนเป็นแสนบาท ใจ๋เริ่มเที่ยวผู้หญิงบ้างครั้งสองครั้งแค่อยากลองทำตามเพื่อนๆ ถึงจะชอบก็ไม่อยากเสี่ยงมาก ระยะหลังแม่เปร่งศรี ของเขาดูจะเอาใจใส่ดูแลแป๊ะ ดียิ่งกว่าลูกชายคือตัวเขา เขาไม่ คิดอะไรเพราะแป๊ะเป็นเด็กดี ว่านอนสอนง่าย แต่เขาอดสงสัยไม่ได้เลยถามแล้วคุยกับพ่อว่าดูแม่แปลกๆกับแป๊ะ แต่ก็ได้คำตอบสั้นๆ ว่าเป็นเรื่องของแม่อย่าคิดหรือน้อยใจ เขาไม่คิดมากแต่ถามอยู่สองสามครั้งคำตอบสุดท้ายจากพ่อคือ เอาเถอะแล้วจะรู้เอง ก็อีกระยะหลังๆ แม่เปร่งศรี ปล่อยตัว ทำเผลอยกขาไขว่ห้างหรือก้มตัวไม่ระวังทำให้ ใจ๋ได้เห็นร่องอก ขาขาวลึกถึงกางเกงในก็บ่อยครั้งแต่ใจ๋ก็ชอบ ยังเก็บเอาไปฝันก็บ่อยครั้ง ถึงจะเป็นแม่ก็ออกจะห่างเหินกัน มาใกล้ชิดกันก็สองสามปีนี่เองความรู้สึกไม่ สนิทเหมือนแม่ลูก จะเป็นเพื่อนมากกว่า ใจ๋จะรักสนิทกับปู่ย่าและป้าลุง และ พ่อมากกว่าเปร่งศรี ผู้เป็นแม่ที่ออกสังคมเป็นสาวไฮโซไม่ค่อยมีเวลาให้เขา

จนกระทั้งวันนั้นใจ๋ไปบ้านปู่ตามปกติ พ่อสยุมภู ของเขาโทรถามว่าจะกลับหรือไม่ ใจ๋บอก คิดว่าจะไม่กลับมานอนบ้านคืนนี้ แต่พ่อสยุมภู บอกไม่มีอะไรก็กลับมาบ้านเถอะ เขาเดินกลับเข้าบ้านก็ค่ำมากแล้วบ้านดูมืด เห็นแสงไฟจากห้องของแป๊ะรอดออกมาจากช่องประตูเขาสงสัย แป๊ะยังไม่นอนอีกหรือ คิดจะลองเปิดประตูห้องเข้าไปนั่งคุยด้วยแต่พอดีอันยา มาทักเขา “คุณใจ๋กลับมาแล้วเหรอ”เธอทักเหมือนเธอรออยู่ ใจ๋บอกเธอ “พ่อบอกให้กลับ แล้วนี่แป๊ะยังไม่นอนอีกเหรอ” อันยาบอก “ค่ะคุณพ่อสั่งไว้ว่าเดี๋ยวคุณใจ๋จะกลับ คุณแม่ก็บอกให้น้ารอ ส่วนแป๊ะยังค่ะยังไม่นอนต้องทำงานที่คุณพ่อสั่ง”ใจ๋สงสัย “ทำงานอะไร” อันยาบอก “เป็นงานที่คุณพ่อบอกให้แป๊ะทำประจำ อยากรู้ก็ดูสิ” ใจ๋ อันยาค่อยๆ เปิดแง้มประตูห้องแป๊ะในแสงไฟสลัว ใจ๋เห็นพ่อเขานั่งอยู่ที่รถเข็น อยู่ใกล้ประตูแต่เมื่อมองเข้าไปในห้องเขาต้องตกใจ แป๊ะนั่งที่เตียงโดย มีแม่เปร่งศรี คนสวยของเขายืนข้างเตียงหันหน้าให้แป๊ะ แต่ที่แปลก คือมือของเปร่งศรี จับชายชุดนอนข้างหน้าถลกเปิดขึ้นถึงเอว เขาเห็นโคนขาอ่อนจากข้างหลังที่ชุดนอนยังปิดก้นอยู่แป๊ะกำลังรุดถอดกางเกงในเธอลง

อันยากระซิบเบาๆ บอกเขา “อย่าเสียงดังค่ะ” ใจ๋หันไปมองเธออย่างมึนงง อันยาจึงชวนยืนคุยบอก “คือคุณพ่อบอกให้คุณใจ๋กลับเพื่อให้เห็นนี่หละ”ใจ๋ถาม “อะไรกัน”อันยาบอก “คือคุณพ่อหมดสมรรถภาพทางเพศมาตั้งแต่นั่งรถเข็น แต่คุณแม่ยังต้องการคุณพ่อ เลยเห็นว่าแป๊ะนี่แหละเป็นทางออกที่ดี ไม่แล้วคุณแม่อาจหนีไปคบชายอื่นจะมีปัญหา บ้านจะแตก แป๊ะยังไงก็ไม่มีปัญหา คุณแม่ก็ยินยอมน้าก็ไม่ว่าอะไรเราเข้าใจกัน เหลือเพียงคุณใจ๋นี่แหละ คุณใจ๋อย่าโกรธคุณแม่กับแป๊ะหรือคุณพ่อเลย น้าเองก็ดูว่าเป็นทางออกที่ดี” ใจ๋เข้าใจทันทีแต่ยังไม่กระจ่าง “นานหรือยังแล้วพ่อมานั่งทำไมแล้วแป๊ะทำอะไรกับแม่อีก” อันยาบอก “ก็ครึ่งปีกว่าได้แล้ว คุณพ่อถึงจะไม่สู้ แต่ใจยังมีก็ขอดูก็เพียงพอบางทีน้าก็ช่วยทำให้” ใจ๋ไม่โง่ เขาพอเข้าใจแต่ถาม “น้าทำไง แล้วทำได้เหรอ”อันยายิ้มๆ “น้าก็มีวิธีของน้าคุณพ่อถึงจะไม่สู้ก็ยังมีน้ำยา” ใจ๋ถอนหายใจ “น้าอยู่ดูเขาบ่อยไหม”อันยาพยักหน้า ใจ๋ถามอีก “แล้วน้าไม่คิดรู้สึกอะไรเหรอแค่นี้ผมยัง..เออ”อันยายิ้มเขินๆ พูดตัดบท “วันนี้คุณใจ๋จะรู้เห็นทุกอย่าง เราไม่อยากปกปิดคุณใจ๋อีกต่อไป แต่ขอให้รู้กันแค่ในบ้านนะ ไม่แล้วจะเสียกันหมด”ใจ๋พยักหน้า

เสียงซุบซิบ 2 คนในความเงียบคงดังจนพ่อของใจ๋ได้ยินจึงมีเสียงเรียกออมา “อ้าวมาแล้วเหรอเข้ามาสิยืนข้างนอกทำไม”ใจ๋รู้สึกตื่นเต้นเปิดประตูเข้าไป แป๊ะผงะหน้าออกจากที่ซบซุกไซร้ท้องน้อยเปร่งศรี เปร่งศรียังถลกเปิดชุดนอนเธอบอก “ไม่เป็นไรแป๊ะทำไปเถอะ”เธอหันมาพูดกับสามี “พ่อช่วยบอกใจ๋ด้วยให้เข้าใจ”พ่อของใจ๋บอก “เป็นไงน้าอันยา บอกหมดแล้วใช่ไม”ใจ๋พยักหน้าแต่ตามองไปที่เปร่งศรี พ่อเขายิ้มบอก “พวกเราอึดอัดใจอยากให้ใจ๋รู้แต่กลัวใจ๋จะไม่เข้าใจรับไม่ได้แต่ยังไงก็ ต้องรู้สักวัน วันนี้ก็เลยตกลงกันว่าควรให้ใจ๋รับรู้ซะทีคงเข้าใจ” ใจ๋ขลุกขลักบอก “ผ..ผมเข้าใจแล้วผมรับได้ครับ”อันยายิ้มพ่อโอบเอวเขาแล้วพูด “พ่อเข้าใจความรู้สึกของใจ๋ดี ดูไปก็แล้วกันถ้าอยากได้อะไรก็บอกอยากทำอะไรก็ทำแม่เขาไม่ว่า หรือน้าอันยาก็ได้ ยังว่าง พ่อทำอะไรไม่ได้”อันยาอมยิ้มเขินๆใจ๋ ถึงกับงงมองหน้า 2 คน พ่อเขาบอกอีกว่า “อย่าไปโกรธอิจฉาแป๊ะเลยนะ พ่อกับแม่เห็นว่าแป๊ะยังไงก็เป็นคนของเราทุกอย่างจะได้ไม่มีปัญหา น้าอันยาก็คุมดูแลอยู่ เรื่องทั้งหมดก็จะไม่แพร่งพรายออกนอกบ้าน” ใจ๋พยักหน้ารับ อันยาบอก “ไปดูใกล้ๆ สิว่าแป๊ะทำอะไร”

ใจ๋เขินๆ ประหม่าก้มหน้าแต่อันยาพาไปนั่งข้างแป๊ะที่หันมามองยิ้มๆ ให้ใจ๋ ใจ๋เงยหน้ามองต้องตกตะลึง ใจเต้นเป็นกลองเพล เปร่งศรีไม่มีกางเกงในหน้าท้องขาวเรียบดูมีพุงเล็กน้อยโคนขาอ่อนขาวเรียว ทีจุดสำคัญของสงวนสุดโคนระหว่างขาเป็นโหนกนูนมีขนหมอยดกดำที่แป๊ะกำลังเอามือลูบ คลึงบีบทั้งดึงขนหมอยเล่นทั้งยังเอามือสอดเซาะเข้าง่ามขาในร่องเหลือบที่เป็นพูกลีบ เปร่งศรีแทนที่จะอาย เธอแค่ยิ้มเขินๆ พูดหน้าด้านๆ “ของแม่สวยไหมอยากดูมานานแล้วไม่ใช่เหรอ”ใจ๋กลืนน้ำลายพูดไม่ออก เปร่งศรีหน้าตาบูดเบี้ยวซี๊ดปากเบาๆ “แป๊ะพอหรือยัง” แป๊ะแสยะยิ้ม “แล้วแต่ป้าครับ”เขามองๆ ใจ๋เปร่งศรีบอก “กลัวอะไรมองพี่เขาทำไมเรามาทำกันต่อดีกว่า”เปร่งศรีเอามือลูบหัวแป๊ะ แป๊ะยิ้มแหยงๆ ใจ๋พยักหน้า เปร่งศรีบอก เห็นไหมพี่เขาไม่ว่าอะไร”แป๊ะบอก “ผมขอโทษนะครับพี่” ใจ๋พยักหน้าพูดไม่ออก เปร่งศรีขึ้นนอนหงายรอแป๊ะ แป๊ะถอดกางเกงทันทีควยแข็งโด่ไม่ใหญ่นัก ใจ๋ตื่นเต้น รู้ว่าทั้งสองกำลังจะร่วมเพศต่อหน้าเขา เปร่งศรีกางขา แป๊ะเข้าคร่อมร่างเธอ เธอเอามือจับควยของแป๊ะดึงเข้าถูลงในร่องหลืบระหว่างขาเธอแป๊ะก้มมองดูแล้วแอ่นเอวอัดเสียบมันหายเข้าไป เปร่งศรีคราง ฮือๆ หงิงๆ ขยับสองขาขึ้นลงแอ่นส่ายสะบัดบิดตัวแสดงถึงความเสียวเงี่ยนกระสันอย่างไม่อายสายตาใคร

ใจ๋ย้อนคิด ก็จริงแม่ร่านสวาทขนาดนี้ถ้าปล่อยไปคงมีชู้แน่ เขามองขาขาวเรียวสวยที่ขยับ เขาอยากจับต้อง เขากล้าๆ กลัวๆ ลองเอามือสั่นๆไปลูบไล้เปร่งศรีไม่ห้ามหรือขัดขืน ใจ๋ได้ใจลูบไปถึงสะโพกก้น ส่วนแป๊ะเอามือกดหน้าอกขย้ำเต้านม ทั้งยังประกบจูบดูดปากกลบเสียงคราง อันยาเอามือลูบหลังก้นแป๊ะที่ขยับขึ้นๆ ลงๆ กระแทกควยใส่ง่ามขาร่องรูหีเปร่งศรีดัง พับๆๆๆ สยุมภู ผู้เป็นพ่อเลื่อนรถมาใกล้ พร้อมบอก “อันยาเธอจัดการให้ที” อันยาลงนั่งคุกเข่าหน้าสยุมภูดึงรูดกางเกงแพรเขาออก เธอหันยิ้มให้ใจ๋ แล้วเอามือจับควยสยุมภูที่เหี่ยวไม่แข็งตัวถอกรูดจากนั้นเธอก้มตัวลงอ้าปากอมดูดควยเขา ใจ๋มองทั้งพ่อและแม่ แต่สนใจแม่มากกว่าพ่อเพราะทั้งสวยและเสียงครางทำให้ ควยเขาแข็งโด่ พ่อเขาบอก “เงี่ยนอยากเอาบ้างไหม” ใจ๋ละล้าละลังพยักหน้า สยุมภู ชี้ตรงไปที่อันยาแล้วบอก “เอาสิทุกทีอันยาก็ว่าง” ใจ๋อึกอักมองไปที่แป๊ะ แป๊ะหันมาบอกทั้งที่โยกกระเด้า “เอาสิพี่แม่ผมยังว่างไม่มีเจ้าของ”เป็นการอนุญาตจากลูกชาย ใจ๋ไม่รอช้าถอดกางเกงลงนั่งคุกเข้าที่ก้นอันยา อันยาอมควยพ่อเขาอยู่แต่เธอพูด “ตามสบายนะคุณใจ๋”เป็นการยืนยันจากอันยา

ใจ๋พอใจจับเอาสายยืดกางเกงนอนเธอ แล้วรูดลงพร้อมกางเกงในกาง ใจ๋ตาพองโตก้นขาวเธอขาวเนียนไม่แพ้แม่เขา เขาเพ้อบอก “สวยจังผมอยากปี้น้าเหลือเกิด”อันยาพูดย้ำ “ก็บอกแล้วไงตามสบาย”ใจ๋ไม่รอช้าประกบตัวเข้าที่ก้นเธอสองมือแหกง่ามตูด พอเห็นรูตูดสีคล้ำ รูหีสีชมพูสดเข้าย่อตัวจับควยจ่อยัดอัดเข้ารูหีอย่างเต็มแรง อันยาถึงกับสะดุ้งร้อง โอย…! แสดงความเจ็บปวดใจ๋ก็เจ็บหนังดุ้นควย รูหีของอันยาเล็กคับแน่นมาก หรือควยของเขาใหญ่ก็ไม่รู้ ใจ๋ทนเจ็บ ไม่ร้องบ่น จับสะโพกเธอแล้วโยกกระเด้า “ขอโทษครับน้าผมลืมตัวรูหีน้ำก็เล็กกัดควยผม”อันยาร้องครางบอก “ควยเธอใหญ่ ใหญ่กว่าแป๊ะมากนัก”ใจ๋เอะใจ เมื่อเธอพูดถึงแป๊ะ แต่เขาไม่สนยังคงซอยเย็ดอันยา อันยา ครางร้องเสียงหลง พ่อเขายิ้มขำพอใจอันยายังถอกควยสลับก้มดูดเป็นระยะ เปร่งศรีผงกหัว หันมาดูแต่ไม่ถนัดเพราะถูกแป๊ะกระแทกเย็ดอยู่บนเตียง แป๊ะบอก “เดี๋ยวเราเสร็จแล้วป้าค่อยดูพี่เขาเย็ดแม่ผม”เปร่งศรีครางร้อง “เร็วๆเข้าแป๊ะป้าเงี่ยนน้ำจะแตกแล้ว”เตียงสั่นกระเพื่อมอย่างรุนแรง จนเสียงดังออดแอดๆ เหมือนเตียงจะหักแต่ใจ๋ไม่สนใจแม่เขาแล้ว เขาโยกซอยเย็ดอันยา อย่าง มันส์ ปากของอันยาก็อมดูดควยให้พ่อเขา พ่อสยุมภูของเขาซี๊ดปากคราง โอยยยย….ๆ ในไม่ช้าน้ำกามขาวข้นก็พุ่งไหลออกจากควยที่เหี่ยว

อันยายังโก้งโค้งแอ่นตูดให้ใจ๋เย็ด ใจ๋โอบกอดเอวเธอมือล้วงจับหี มันสากไปด้วยขนหมอยเต็มฝ่ามือทั้งแฉะๆด้วยเมือกที่ลื่นๆ อีกมือใจ๋โอบกอดจับนมของอันยาที่แกว่งไกวบีบขย้ำ เขารู้ได้ถึงความใหญ่โตเต่งตึงของเต้านมอันยา ใจ๋เย็ดซอยอย่างเมามันส์โดยไม่รู้ว่าแม่เขากับแป๊ะเสร็จไปตั้งแต่เมื่อไรแล้ว ตอนนี้กำลังนั่งดูเขาเย็ดอันยาที่ร้องครางมือหน้าเลอะด้วยน้ำกามจากพ่อเขา จนขาเธอสั่นเกร็งกระตุก ใจ๋ซอยเย็ดอีกพักก็พ่นน้ำกามใส่ในตัวของอันยาอย่างท่วมท้น เปร่งศรี เอามือลูบหัวเขา เธอบอก “ดีมากลูกแม่ทำเก่งจัง”ส่วนพ่อเขาบอก “ไม่นึกว่าใจ๋จะเก่งอย่างนี้”แป๊ะถาม “แม่เป็นไงบ้า”อันยาบอก “ควยใหญ่เย็ดมันส์น้ำหีแตกไป 2 ที”

ทุกคนขำหัวเราะใจ๋เขินๆ เปร่งศรีบอก “หีระบมเลยสิท่า” อันยาบอก “ขึ้นสวรรค์ทั้งเป็นเลยค่ะคุณนาย ถ้าแบบนี้ถึงหีจะระบมจะเอาอีกยก ก็ย่อมได้”ทุกคนขำอีก อันยาใส่กางเกงแต่งตัวให้พ่อสยุมภูของเขา เปร่งศรีลงจากเตียงบอก “วันนี้พอก่อน”แล้วเข็นรถสามีกลับห้องนอน ใจ๋บอกขอบใจอันยาแล้วกลับห้อง ส่วนอันยาอยู่พูดคุยกับแป๊ะอีกพัก ใจ๋ออกจากห้องมาหาน้ำดื่มยังเห็นแสงไฟจากห้องแป๊ะเปิดอยู่ เลยไปแง้มประตูดู เขาต้องตกใจที่เห็นอันยา นอนหงายแก้ผ้าร่างเปลือยขาวโพนเต้านมโต โดยมีแป๊ะลูกชายของเธอ แก้ผ้านอนทับอยู่บนร่าง ตูดก้นกระดกขยับขึ้นลง เขางงไปหมดแม่ลูกปี้เย็ดกันเหรอนี่ แต่ใจเขาสั่นสยิวแอบดูเงียบๆ ไม่คิดจะเข้าไปขัด จะเสียมารยาทเลยหลบเข้าห้องจัดการกับตัวเองอีกครั้ง….