banner

ใครจะทนไหวมีอาสะใภ้สวยขนาดนี้

เรื่องเสียว ใครจะทนไหวมีอาสะใภ้สวยขนาดนี้

ปั้บ ปั้บ ปั้บ ปั้บ ปั้บ ๆๆๆ อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อ๊า อ๊า…อื๊อออ เสียว เสียวหีจังเลย อ๊ะ อ๊ะ โอ๊วววว…

ปั้บ ปั้บ ปั้บ ปั้บ ปั้บ ๆๆๆๆ ซี้ดดดดดดด…เสียว โอยยยย…..เย็ดมันส์จริงๆ เลย

ทำไมพีเย็ดดีขนาดนนี้เนี่ย

ใครจะทนไหวมีอาสะใภ้สวยขนาดนี้ อิจฉาอาผมจริง ๆ เลย อันนี้ถือเป็นค่าแรงที่ผมช่วยยกของแล้วกันนะครับ

ได้จ้าเย็ดได้ตามสบายเลยนะ

ฉันชื่อป่านค่ะตอนนี้ฉันอายุ 33 ปีแล้วฉันอาศัยอยู่กับสามีอยู่ที่จังหวัดแห่งหนึ่งทางภาคเหนือเราสองคนมีสวนลำไยแล้วเราก็ยังรับซื้อลำไยจากชาวบ้านเพื่อไปส่งลงที่กรุงเทพอีกด้วยสามีของฉันเขาเป็นคนขยันค่ะเพียงแต่ว่าเขาอายุเยอะแล้วตอนนี้เกือบจะ 60 แล้วค่ะ

ชั้นมีสามีแก่แต่ว่าเขาก็ยังแรงดีนะคะเขามอบความสุขให้ฉันทุกวันไม่มีขาจะขาดบ้างก็ต่อเมื่อเขาไปสังสรรค์เพื่อนแต่ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะรู้ว่าสังคมผู้ชายมันก็ต้องมีกันบ้างสามีของฉันเขาชื่อพี่พงษ์ค่ะพี่พงษ์บอกฉันว่าพรุ่งนี้หลานของเขาจะขอมาพักกับเราด้วยเพราะหลานของเขาจะต้องขึ้นมาเกณฑ์ทหารที่นี่พี่พงษ์บอกให้ฉันจัดเตรียมห้องไว้ให้หลานของเขาด้วยเขาน่าจะมาพักกับเราก็ 3-4

วันพี่พงษ์แล้วหลานของพี่พงษ์จะมาถึงตอนไหนล่ะไหนบอกว่าจะมาช่วงเย็นของวันนี้ไง

ก็น่าจะซักดึกๆนั่นแหละป่านเห็นเจ้าพีมันบอกว่าใกล้จะถึงแล้วถ้าอย่างนั้นพี่ขอไปดื่มกับเพื่อนสักชั่วโมงสองชั่วโมงนะป่านได้จังหวะรออยู่พีมันพอดี

พี่พงษ์พี่จะไปอีกแล้วหรอพี่จะอยู่บ้านไม่ได้เลยใช่ไหม

พี่ไปดึกๆดื่นๆทุกวันแบบนี้บางทีมันก็เหงานะ

พี่เอาน้ำตาลพี่ไปแค่วันสองวันนี้แหละเพราะเพื่อนพี่เดี๋ยวมันก็จะย้ายไปอยู่กับเมียใหม่มันแล้วพี่คงไม่ได้เจอมันอีกต่อไปพี่จะอยู่บ้านกับป่านทุกวันเลยดีไหมให้มันจริงเถอะพี่พงษ์แล้วป่านจะคอยดู

พูดจบพี่พงษ์เขาก็หันมาโอบฉันแล้วเขาก็เดินออกจากบ้านไปเมื่อฉันมองดูนาฬิกาตอนนี้เป็นเวลา 6 โมงแล้วฉันจึงรีบไปเตรียมอาหารไว้ต้อนรับบ้านของพี่พงษ์ดูว่าในตู้เย็นมีอะไรบ้างที่พอจะทำได้ตอนนี้เพราะตอนนี้ฝนเหมือนน้ำท่าจะตกฉันคงไม่สามารถที่จะออกไปซื้ออะไรมาเพิ่มเติมได้แล้วฉันทำกับข้าวเสร็จฉันจึงรีบไปเก็บผ้าที่ตากอยู่ด้านนอกเพื่อไม่ให้เปียกฝนขณะที่ฉันกำลังเก็บผ้าเข้ามานั้นก็เห็นเด็กผู้ชายคนนึงรีบวิ่งมาที่หน้าบ้านของฉันเด็กหนุ่มคนนี้เนื้อตัวของเขาเปียกชุ่มไปด้วยน้ำฝนเขาเงยหน้าขึ้นมาหน้าของเขาดูละม้ายคล้ายกับพี่พงษ์อยู่เหมือนกันแล้วเขาก็เอ่ยขึ้นว่า

สวัสดีครับอาป่านครับผมทีนะครับหลานของอากงอ้าวพี่เองเหรอจ๊ะทำไมมันถึงเร็วขนาดนี้ล่ะดูสิเนี่ยเนื้อตัวเปียกฝนไปหมดแล้วป่ะเข้าไปในบ้านไปเช็ดเนื้อเช็ดตัวก่อนครับอาคารฉันรีบพาพี่เข้ามาในบ้านและไปหาผ้าเช็ดตัวมาให้เขาดูเหมือนเขาจะหนาวมากและกระเป๋าเสื้อผ้าของเขาก็เปียกชุ่มไปหมดฉันจึงรีบไปเอาเสื้อของพี่พงษ์มาให้เขาเปลี่ยนก่อนเพราะกลัวว่าเขาจะไม่สบายพี่นี่เสื้อของไอ้พงษ์พีรีบเปลี่ยนซะสิเดี๋ยวจะไม่สบายเอานะเดี๋ยวเอาธงของพี่จะมาโทษเอาอีกแล้วพี่ จากฉันเพื่อที่จะไปเปลี่ยนแต่เขากับเปลี่ยนเสื้ออยู่ที่ตรงนี้เลย

เขาไม่ยอมไปเปลี่ยนในห้องน้ำพี่ทำไมเปลี่ยนตรงนี้ล่ะไปเปลี่ยนในห้องน้ำสิโทษทีครับประมาณผมลืมตัวนะครับผมชินงั้นผมไปเปลี่ยนในห้องน้ำก่อนนะครับแล้วพี่เขาก็เดินถือเสื้อเข้าไปในห้องน้ำทำให้ฉันรู้สึกแปลกๆเพราะว่านอกจากสามีแล้วก็ไม่มีใครมาทำแบบนี้ในบ้านของฉันฉันตัดความคิดออกไปด้วยการไปเตรียมผ้าห่มและหมอนให้กับพีชั้นรีบยกไปให้เขาไว้ในห้องของเขาก่อนที่เขาจะออกมาจากห้องน้ำขณะที่ฉันกำลังจะวางหมอนและผ้าห่มลงนั้นก็เดินเข้ามาในห้องเล่นเอาตกใจอยู่เหมือนกันพี่พูดกับฉันว่า

อาป่านครับให้ผมช่วยไหมแล้วนี่อาพงษ์ไปไหนครับนี่มันจะ2ทุ่ม แล้วกลับบ้านดึกแบบนี้ทุกวันเลยเหรอครับเมื่อกี้ผมโทรไปโทรศัพท์ก็ปิดเครื่อง

ช่วงนี้อาพงของเราเขาติดเพื่อนน่ะแต่เขาบอกว่าเขาจะกลับมาก่อน 8:00 น นะว่าเขาคงใกล้จะกลับมาแล้วแหละ

งั้นหรอครับอามีอะไรให้ผมช่วยไหมครับของเยอะขนาดนี้อะทำคนเดียวไม่ไหวหรอกครับผมช่วยอีกแรงดีกว่าเราช่วยกันสองคนจะได้เสร็จไวๆยังเหลือพัดลมใช่ไหมครับเดี๋ยวผมช่วยยกเองมีอะไรก็บอกผมได้นะครับไม่ต้องเกรงใจผมช่วยอะไรได้ทุกอย่างครับ

ฉันคิดอยู่พักใหญ่ฉันคิดว่าให้พี่ช่วยก็ดีเหมือนกันเพราะกว่าที่พี่พงษ์จะกลับมาก็คงอีกนานฉันจึงบอกเขาไปว่าพีงั้นทีช่วยอาหน่อยแล้วกันนะพี่ไปยกพัดลมจากอีกห้องนึงมาห้องนี้เดี๋ยวอาจะเดินไปบอกว่าพัดลมมันอยู่จุดไหนครับอานาเดินนำผมไปเลยครับแล้ว

พีกับฉันก็ช่วยกันยกของจนเสร็จตอนนี้ภารกิจขนย้ายของได้เสร็จแล้วฉันมองดูนาฬิกาเกือบจะ 4ทุ่ม แต่พี่พงษ์ก็ยังไม่กลับมาสักทีด้วยความเพลียฉันจึงเผลอหลับไปรู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้วฉันลืมตาขึ้นมาก็เห็นพี่พงษ์นั่งอยู่ที่โซฟาเดียวกับพี่จะนอนพี่พงษ์เขาพูดขึ้นมาว่าปานเมื่อคืนพี่ต้องขอโทษด้วยนะพี่กลับเกือบสว่างเลยพอดีติดลมน่ะเพื่อนมันชวนกินแต่ต่อไปพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วแหละพี่กลับมาเห็นป่านนอนอยู่ที่โซฟาทำไมเหมือนไปทำอะไรมาหมดเรี่ยวแรงขนาดนี้หรือว่าย้ายของไปให้เจ้าพีมันเจ้าพี่ก็เหมือนกันดูท่าทางเหนื่อยนะเห็นตื่นมาตอนเช้าแล้วก็กลับขึ้นไปนอนอีกแล้วเจ้าพีมันบอกว่าเดินทางเหนื่อยมากขอนอนต่ออีกสักพักเดี๋ยวบ่ายๆมันจะลงมาก็พี่พงศ์น่ะไม่ยอมกลับมาสักทีป่านกับพีย้ายของเราสองคนมันเหนื่อยนะพี่พี่พงษ์ก็อย่าไปกวนพี่เขาล่ะพี่บีเขาออกแรงทั้งวันเลยเมื่อวานเขาช่วยป่านยกของขนย้ายของตั้งเยอะ