banner

รักไม่มีพรมแดน เสน่ห์เมื่องซิดนี่

เรื่องเสียว รักไม่มีพรมแดน เสน่ห์เมื่องซิดนี่

เป็นเวลา ๔ ปีเต็มๆทีเดียว ที่ผมเดินทางไปใช้ชีวิตในเมืองซิดนี่ อันเป็นเมืองหลวงของประเทศออสเตรเลีย ผมได้อะไรมาบ้างในระยะเวลาถึง ๔ ปี พูดแล้วจะหาว่าคุย ได้มามากเสียจนไม่รู้ว่าจะมากขนาดไหน เต็มปรี่ปหมดทีเดียวแหละ ปัญหามันก็อยู่ที่ว่า จะเล่าเรื่องอะไรให้ท่านผู้อ่านได้อ่านกันดีที่สุด เท่าที่คิดออกได้ในขณะนี้ ก็คือ”กามารมณ์”ดีกว่า เพราะใครๆก็อยากรู้ว่าสาวออสเตรเลียนั้นเลียเก่งสมชื่อหรือเปล่า? ขาวแค่ไหน? เครื่องเพศยาวหรือสั้น? ขนดกหรือไม่ประการใด? เด้งเก่งไหม? อะไรๆต่างๆเหล่านี้แหละ… ทำไมผมถึงได้จ่าหัวว่า”เสน่ห์ซิดนี่”? ก็เพราะว่าเมื่องซิดนี่นั้นมีเสน่ห์น่าพิศมัยเสียเป็นยิ่งนัก ไนท์คลับ บาร์ ปาร์ค หาดต่างๆ โรงหนังอย่างว่า ฟรีเซ็กซ์ ซ่องกระหรี่ และอะไรอีกมากมายหลายอย่างประกอบกัน ทำให้เมืองซิดนี่มีเสน่ห์อย่าบอกใครเชียว ส่วนจะมีเสน่ห์แค่ไหนนั้นติดตามไปเรื่อยๆ เถอะรับรองไม่ผิดหวังอย่างแน่นอน ในช่วงสี่ปีที่ผมทำมาหารับประทานกับชาวซิดนี่นั้นพอจะมีประสบการณ์ที่จะเล่าสู่ท่านผู้อ่านได้เป็นอย่างดีทีเดียว เรื่องดีๆเรื่องชั่วๆ เรื่องลามกจกเปรตเลวทรามทั้งหลายในเมืองซิดนี่มีให้สัมผัสด้วยหูให้รู้ด้วยตามากมาย บ่อนการพนันหรือไม่ต้องห่วงมีให้เสียเงินเกือบทุกชนิด ร้านจำหน่ายเครื่องเพศหรือหนังประเภทสมสู่ก็มีให้เลือกได้ตามใจชอบ การพนัน..หรือสบายมากเรื่องนี้ สล็อตมาชีน บิงโก บิลเลียต สนุ๊กเกอร์ แข่งม้า ไพ่เก้า กำถั่ว โอ้ยยังมีอีกมาก และเท่าที่กล่าวมานี้ ทำให้ประชาชีหน้าซีดไปตามๆกันทีเดียว ไอ้อย่างที่คล้ายๆบ้านเราก็มีล็อตเตอรรี่ ล็อตโต้ อีกอย่างที่แปลกหน่อยก็คือพลู เรียกว่ามีสิ่งต่างๆที่สามารถทำให้ประชาชีหน้าซีดหน้าเหลืองได้สบายๆทีเดียว ในแต่ละฉบับๆก็จะค่อยขยับเรื่องมันๆให้อ่านกันแก้กระสัน หรือที่ภาษาไทยแท้แต่โบราณว่ากันว่าแก้เงี่ยนนั่นแหละเหมือนกัน เพียงแต่ว่าความสุภาพแตกต่างกันออกไปเท่านั้น ไอ้จะสุภาพหรือไม่นั้นผลที่ออกมาก็เหมือนๆกันแหละ ก็แล้วเราจะต้องมาสุภาพกันทำไมล่ะ? ในเมื่อจะเล่าให้ท่านผู้อ่านเมามันในอารมณ์แล้วก็ต้องใช้ภาษาไม่สุภาพซิวะ ถึงจะอร่อย จริงไหมเอ่ย? ฉบับนี้เรามาเว้ากันถึงเรื่องลักษณะทั่วๆไปของสาวๆออสเตรเลียกันดีกว่า สาวๆเมืองซิดนี่นั้นพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า”จอมมหากาฬ”ทีเดียว แล้วใยผมถึงได้บังอาจกล่าวออกมาได้ว่าจอมมหากาฬล่ะ ประเทศเค้าออกเจริญรุ่งเรือง ใครๆก็รู้จักกันทั่วโลกว่าออสเตรเลียนั้นเจริญรุ่งเรืองแค่ไหน ก็มิบังอาจดูหมิ่นสาวๆเมืองซิดนี่หรอก เรื่องจริงทั้งสิ้น ก็แต่ละนางนั้นโดยเฉลี่ยแล้วมีเสื้อหิ้วนมใส่กันซะเมื่อไหร่ล่ะ ปล่อยให้แกว่งมาเดินงี้เพยิบพยาบ เห็นแล้วดูดง่ายควยลุกโด่เด่ โธ่ก็เสื้อแต่ละตัวที่ใส่นั้นบางก็บาง แล้วนมสาวเมืองซิดนี่นั้นน่ะเบ่อเร่อเทิ่มกันทั้งนั้น เรียกว่าประเภทเนื้อนมไข่กันเสียกว่า ๙๐ เปอร์เซ็นต์ เดินกันแต่ละทีนึกว่าลูกชิ้นเด้ง ต่ำลงมาหน่อยไอ้ปะติโค๊ตน่ะแต่ละนางก็ไม่ค่อยยอมจะใส่เหมือนกันอีกน่ะแหละ เวลาเดินทวนแสงพระอาทิตย์คราใด

หัวใจแทบจะล่วงลงไปกองกับพื้นเสียให้ได้ เห็นไปหมดเกือบทุกขุมขนก็มิปาน แล้วบางคนกางเกงในก็ไม่ใส่ เฮ้อ…เห็นแล้วเงี่ยน ไอ้สำหรับผมน่ะ เดี๋ยวนี้ชินชาเสียแล้ว ก็สี่ปีเต็มที่มองพรรค์นี้เกือบทุกวี่ทุกวัน เห็นก็เห็นบ่อย คลำก็คลำบ่อยแสนบ่อย เย็ดหรือสบาย..เรื่องนี้ทั้งกระหรี่ทั้งคนล่อกันให้นัวไปหมด ก็ถึงได้บอกแล้วไงล่ะว่า ซื้อหนังสือที่ผมเขียนนี้อ่านได้เรื่อยๆเถอะแล้วมันส์เอง อย่าได้เสียดายเงินเพียงแค่นี้เลยทูนหัว สาวๆเมืองซิดนี่หรือทั้งประเทศออสเตรเลียน่ะ ผิวงี้ขาวยังกะไข่ปอกก็มิปาน สูงดปร่งได้สัดส่วน ตากลมโต จมูกโด่งได้สัดส่วน หน้าเป็นรูปไข่เสียส่วนใหญ่ ตะโพกงี้ว้าว..น้ำลายจะหยดเสียให้ได้ บ๊ะจ่างยังไงยังงั้น สรุปง่ายๆว่าเห็นแล้วนึกเงี่ยนอยู่ในใจทีเดียว ขณะที่เขียนเรื่องนี้อยู่ยังนึกจะบินไปหาคู่นอนเสียให้ได้ คิดถึงจัง หีไทยหรือจะสู้หีสาวๆเมืองจิ้งโจ้ ส่วนจะดีจะมันส์ขนาดไหนนั้นขออุบเอาไว้ก่อน ขืนเล่าตอนนี้หมดก็ไม่อร่อยเท่านั้น อยากอ่านของดีต้องใจเย็นๆเหมือนๆกับการทำอาหารนั่นแหละ จะกินอาหารให้อร่อยต้องใจเย็นๆ ว่าเข้าไปนั่น ไม่รู้ว่าเสือกไปขโมยสำนวนใครมาใส่เอาไว้ ฟรีเซ็กซ์…ครับ ผมเขียนว่าฟรีเซ็กซ์ ก็จะไม่ให้เรียกว่าฟรีเซ็กซ์กันได้อย่างไรล่ะ สาวๆเมืองโน้นน่ะเรื่องเสียตัวสูญเสียความสาว ถูกใครเย็ดนั้นถือกันว่าเป็นเรื่องธรรมดา แถมยังบอกว่าได้ประสบการณ์เสียอีกแน่ะ เอากะแม่ซี่ บางคนอยากจะแต่งงานก็ลองๆนอนกะไอ้คนหนึ่งคนใดเสียก่อนสักเดือนสองเดือนเมื่อนึกว่าขนาดเข้ากันได้พอดิบพอดีแล้วจึงค่อยแต่งงาน โธ่เอ๊ย!ของพรรค์นี้มันมีเบอร์เสียที่ไหนกันวะ ไอ้รูหีก็เหมือนกับรูจมูกนั่นแหละ นิ้วก้อยก็ทิ่มเข้าไปได้ หัวแม่มือก็แหย่เข้าไปได้ ของมันยืดกันได้ทั้งนั้น ก็เพราะแบบนี้แหละถึงได้เกิดเรื่องความรักไม่มีพรมแดน สาวๆเมืองจิงโจ้ปล่อยให้ไอ้หนุ่มไทยเย็ดกันหีปลิ้นไปตามๆกัน ก็เหมือนๆกับสาวไทยแหละปล่อยให้ไอ้นิโกรยงโหย่ยงหยกเย็ดเสียหีฉีกกันไปตามๆกันก็มีอยู่บ่อยๆ ของพรรค์นี้ใครๆก็มันส์กันทั้งนั้นแหละ นอกเสียจากว่าบางคนขี้อายเท่านั้น แต่นึกหรือว่าไอ้เทียนไขที่บ้านมันจะไม่งอเพราะคนขี้อาย เด็กๆเมืองโน้น ตัวชั้นประถมนมมหาวิทยาลัยนั้นจริงแท้ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์เลย เอาสาวๆอายุ ๒๐ ปีกับเด็กๆอายุแค่ ๑๕ หรือ ๑๓ ปีมายืนแก้ผ้าเรียงกัน แล้วดูตั้งแต่คอลงมาล่ะก็คุณเอ๋ย…ติดตะรางได้ทันที ก็นมเอย ตะโพกเอย หม้อเอย มันมิได้แตกต่างกันตรงไหนเลย อ้าว..แล้วผมรู้ได้อย่างไรล่ะ เคยเห็นมาแล้วหรือ? …ก็เคยเย้ดหีเด็กมาแล้วน่ะซิ ไม่งั้นจะเขียนให้อ่านกันได้เหรอ? พูดแล้วจะหาว่าคุย ไอ้คนอย่างผมน่ะ รูปไม่หล่อพ่อก๋ไม่รวย แต่ควยนั้นดูเหมือนว่าจะใกล้เลี่ยมทองทีเดียว ถึงประเทศเขาจะร่ำรวยอย่างไรก็ตาม คนจนก็ยังมีอยู่นั่นเองแหละ เพียงแต่น้อยกว่าคนไทยเท่านั้น เพราะฉะนั้นผู้หญิงจนๆที่ต้องการเงินโดยเอาหีเข้าแลกทั้งถาวรหรือชั่วคราวนั้น มีให้เห็นได้บ่อยๆ อาชีพนอนหงายรับทรัพย์นั้นมันของสบาย มันส์ก็มันส์ อร่อยก็อร่อย ใครหรือจะไม่ชอบ เย็ดเสร็จยังได้เงินใช้อีกแน่ะ บริการดีๆถูกใจไอ้หนุ่มหรือไอ้แก่เข้าหน่อยได้ทิปอีก บางคนสบายไปทั้งชาติก็มี ว่ากันว่าเมืองเจริญนั้นประชาชนเขาฉลาดเฉลียว แท้ที่จริงแล้วคนโง่ๆก็มีให้เห็นถมถืดไป สาวๆเมืองโน้นก็ยังถูกไอ้หนุ่มหลอกเข้ามาขายหีในเมืองกรุง ลงหนังสือพิมพ์กันบ่อยๆ ยิ่งสาวๆพื้นเมืองด้วยแล้วฝาหรั่งชอบกันมาก ผิวดำผมหยิกรูปร่างบึกบึน อร่อยจริงๆพับผ่าเถอะ ผมเองยังอดติดใจรสการเย็ดของสาวชาวพื้นเมืองไม่ได้ เหมือนๆกับที่ผมขึ้นไปล่อหีแม้วที่เชียงใหม่เหมือนกันแหละ จับเอามาอาบน้ำเสียหน่อยให้คลายกลิ่นสาป มองเผินอาจจะไม่ค่อยจะเกิดอารมณ์เพราะผิวดำ แต่จะบอกอะไรให้ ภายในความดำนั่นแหละซุกซ่อนความมันในเรื่องกามสูตรเอาไว้เต็มปรี่ทีเดียวคุรเอ๋ย พูดแล้วน้ำลายหกอีกแล้วว่ะ นี่คงน้ำลายหกไปอีกนานกว่าจะได้ไปตลุยหีสาวจิงโจ้อีก ก็อีกหนึ่งปีข้างหน้านั่นแหละ อยู่ว่างๆในกรุงเทพฯ ๑ ปีก็เลยขยับเอาเรื่องที่ไม่มีสำนักพิมพ์แห่งใดกล้าพิมพ์ นอกจากสำนักพิมพ์แห่งนี้เท่านั้น มาให้อ่านกันไปเรื่อย เขียนให้อ่านกันไปจนกว่า…จนกว่าหมดน้ำยาหมดน้ำพริกนั่นแหละ แต่กว่าจะหมดง่ายๆนั้นก็คงได้ล่อหีแหม่มอีกหลายทีเดียวจะบอกให้ กลเม็ดเด็ดพรายนั้น จะค่อยๆทยอยเขียนมาสู่กันอ่านในฉบับต่อๆไป ท่านผู้อ่านจะได้รู้ว่ากระหรี่เมืองซิดนี่นั้นราคาสักเท่าไหร่? ในปาร์คตอนกลางคืนกะกลางวันนั้นแตกต่างกันตรงไหน? หาดแก้ผ้านั้นแก้กันเฉพาะข้างบนหรือโป๊กันแบบเด็กแรกเกิด? โรงหนังอย่างว่าฉายหนังอย่างว่าจริงๆ หรือโชว์สมสู่คนต่อคน คนกับหมามีจริงหรือเปล่า? อะไรๆต่างๆเหล่านี้มีอยู่หลายเข่งก็จะค่อยๆขุดคุ้ยออกมาเล่าสู่กัน อ่านไปเรื่อยๆ เวลาอ่านก็แอบๆอ่านหน่อยล่ะ เดี๋ยวตำรวจก็ลากเอาไปแดกเสียหรอก ไอ้หนังสือต้องห้ามแบบนี้น่ะคนธรรมดาห้ามอ่าน แต่เวลาตำรวจยึดเอาไปนั้นแม่งนั่งอ่านกันทั้งโรงพัก สบายอุรากันไปเท่านั้นเอง เอาเปรียบกันนี่หว่าแบบนี้ แต่เราประชาชนเต็มขั้นก็ต้องทนเอาหน่อย วันนี้เอากันแค่นี้ก่อนก็แล้วกัน ฉบับต่อๆไปจะว่ากันเป็นเรื่องๆไปเลย ส่วนจะเล่าอะไรให้อ่านกันก่อนนั้น ขออุบเอาไว้ก่อน ขอไปฟัดคู่ขาที่ซีซ่าพาเลซเสียก่อน จะเขียนมาให้อ่านกันต่อไปก็ขอให้โชคดีกันทุกๆคน…